Зебоӣ

  Мушкили зебоӣ ва зебою ҷавон мондан ҳеҷ гоҳ дар байни бонувон аҳамияти худро гум намекунад. Махсусан, ҳар мавсими сол, ки миҷози хоси худро дорад, хоҳ – нохоҳ ба саломатӣ ва зебоӣ бетаъсир намемонад. Агар дар фасли тобистон мушкилӣ аз пӯсти офтобхӯрда дорем, пас шамоли сарди тирамоҳу зимистон пӯсти дасту рӯйро ....

  Бањор фасли зебо ва фасли љашнњост, ки мардум аз љомањо берун шуда, пироњанњои идона ба бар менамоянд, бахусус бонувон. Чуноне ки дар коргоњ пўшидани либосу ороишот меъёри муайяне дорад, дар базму тараб низ мебояд баъзе нозукињои ороставу перостагї риоя гардад. Маќоли халќии «одаму либос, хонаву палос» то љое бамаврид гуфта шудааст, ....

  Тафсири калимаи «зебоӣ» - ро ҳар нафар ба таври худ мефаҳмад. Дар ҷаҳони муосир бештари бонувон барои зебо шудани рӯй ба ҳар гуна ҷарроҳии пластикӣ, лабу абрувон, мӯю нохуни сунъӣ рӯ меоранд. Ҳангоме бонувон ба тарзи ягона ҷарроҳиву ороиш меёбанд, рӯю абру, мӯю миҷгон ва лабҳояшон ба ҳамдигар монанд мешаванд, ....

    Њавои номусоиди зимистон – шамолњои сарду барф таъсири ногувори худро ба пўсти бадани инсон – бахусус ба пўсти рўй мерасонанд, аз ин рў, барои нигоњ доштани зебоии табиї ва љавонии пўст чорањои фаврї андешидан зарур аст. Кори зиёду норасоии ваќтро бањона карда, мунтазири хушку бељило гаштани пўсти рўй набояд шуд. ....

  Вақте ҳавои сард фаро мерасад, пӯсти мо ба ғизои иловагӣ ниёз дорад. Ҳарорати сард натиҷа беобии пӯст, ранги паридаи пӯст, сурхшавии пӯст ба чашм мерасад. Барои шумо, мо чанд маслиҳати косметологҳоро дар шароити хона омода кардем, ки ба шумо дар мавсими тирамоҳ кумак мекунад. Ниқоб бо асал ва зардии тухм Зардии тухми ....

  Аксари бонувон дар интихоби либосу анвои зару зевар, мутобиќати ранг, љило ва тобишњои он завќу салиќаи хос доранду маълумоти кофиро фарогир. Аммо дар интихоби ороишоти заргарї ва услуби дурусти истифодабарии он аксар ба иштибоњ роњ медињанд. Њар як зару зеварро интихоб ва истифодаи дуруст мебояд, то ба табъу завќи харидор мувофиќ ....

  Аксарият дар интихоби либос ва баъзе ҷузъҳои он, яъне тарзу услуб, мувофиқати рангу тобишҳои он завқи хубе доранду иттилои кофӣ, аммо дар мавриди интихоби ороишоти заргарӣ на ҳама истифодаи дурусти онро ба роҳ монда метавонанд. Ҳар як зару зевар қоидаҳои интихоб ва истифодабарии худро дорад, ки ба завқу табъи харидор ....

  Зебоии табиӣ тансиҳатӣ, табъи хуш ва табассуми дилкушост. Чеҳраи ҳар шахс таҷассуми фардияти ӯст. Коршиносон чеҳраи ботаровату орӣ аз ҳар гуна доғҳоро ба солимии пӯст ва ботин рабт медиҳанд. Нигоҳубини дурусти пӯст имкон медиҳад, ки шахс солҳои дароз ҷавону зебо бимонад. Дар ҷаҳони муосир аксари бонувон барои бартараф намудани ноқисиҳо дар ҳусн ....

  Мӯйи сари инсон моҳе тақрибан то 1 см дароз шуда, муҳлати муайяне месабзаду боз мерезад. Бар ивази мӯйҳои рехта мӯйи нав мебарояд. Мӯйи сари мардон 2 сол ва аз бонувон 4 - 5 сол умр доранд. Ҳаррӯз ба ҳисоби миёна аз 30 то 50 тори мӯйи сар фурӯ мерезад. ....

   Фаро расидани баҳор бо иду љашнҳояш олами рангинеро барои инсоният тақдим менамояд. Бо эҳё гаштани табиат ва сарсабзию хуррамии олам фараҳу шодӣ аз қалби ҳар нафар лабрез мегардад. Ба хотири боз ҳам хурсандиҳоро бо ҳам пайвастану шодӣ афзудан одамон ба якдигар туҳфаҳо ҳадя менамоянд.    Дар арафаи Иди Модарон ....